rootstime.be (7/2006)

This is a Mono Recording - Steady like a train, sharp like a razor

"Bayerische Amerikaner " worden zij in Duitsland genoemd en beide heren voelen zich daar goed bij. Zo kwam Markus Rill onlangs op de proppen met het fantastische album " The Price of Sin" (rev.April '06) en het moet zijn maatje Dennis Schûtze (aka Will Handsome) geïnspireerd hebben om met "Live Fast, Love Hard, Die Young" minstens even goed te doen. Geen eenvoudige opdracht want de man uit Elmshorn die in 2004 stevig uit de hoek kwam met zijn self-titled album en door ondergetekende met vreugde werd opgenomen in het Americana singer/songwriters wereldje koos ditmaal voor zijn alter ego nl. Will Handsome. Hillbilly, rockabilly, western-swing op het menu en meteen de opvolger voor "Will Handsome" een album dat in 2002 verscheen en ontegensprekelijk in het verlengde ligt van Schütze's muzikale aktiviteiten. En dat zijn er nogal wat, zo verdient hij de kost als muziekleraar en vormt hij samen met om. Markus Rill "Los Solitary Men", een bandje dat voornamelijk covers brengt van J. Cash. Met "Live Fast, Love Hard, Die Young" koos Schütze voor Mark Horn (steel gt), Christoph Schwab // TC Debus (upright bass), Jan Hees (drums), Andreas Obieglo (piano, harmophon) en Thomas Nees (trompet) als begeleiders en werd het grasduinen in een roemrijk muzikaal verleden. Of wat dacht u van het titelnummer dat oorspronkelijk van Joe Allison is, "Bop - A - Lena" (Webb Pierce & Mel Tillis), "Why Baby Why" (George Jones & Darrel Edwards), "Fat Gal", "Dark as a Dungeon", "Divorce Me C.O.D" en "I'm a Pilgrim" van Merle Travis. Bovendien slaagt Will Handsome erin om bloedmooie akoestische versies van Hank Williams "Ramblin' Man", "Long Gone Lonesome Blues" en "Weary Blues From Waitin'" neer te zetten, bedankt hij Jim Stringer voor de vriendelijke woorden in de inlay met een cover van diens "A Man Who Can't Say No" en zet hij zijn belangstelling voor the Man in Black nog eens in de verf met het klassiekertje "Cry Cry, Cry". Het zou mij niet verwonderen moesten sommige muzikanten overwegen om "The Rock & Roll Heaven" te verlaten en terug te kiezen voor een aards bestaan in de jaren vijftig/zestig. De tijd van de AM radio stations, met country, blues, rockabilly, rock & roll op de playlist, foto's van Buddy Holly, Patsy Cline, Chuck Berry aan de wand en cowboyhoeden aan de kapstok. Een prachtig album dat iets verder gaat dan een doorsnee tribute album opgedragen een bepaalde artiest of muziekstroming. Zestien songs met respect en waardering voor het verleden, een hommage aan de "Amazing" steel guitar, misschien wel het mooiste instrument op aarde, en als afsluiter een prachtig instrumentaal eerbetoon aan alle vaders met "Papa's Waltz". Klasse artiest die duidelijk van alle markten thuis is en zijn muziek op een schitterende wijze weet te verkopen in een prachtig digi-packje. YEEHAW! (* * * *)
Francois Braeken